بچه‌ها گریه می‌کنند و پدر و مادرها دست و پایشان را گم می‌کنند. مشکل اینجاست که آن‌هایی که به تازگی به جمع والدین اضافه شده‌اند از چم و خم کار بی‌خبرند. در واقع آن‌ها نمی‌دانند هنگامی که نوزاد گریه سر می‌دهد می‌خواهد چیزی به پدر و مادرش بگوید. راحت‌تر این‌که گریه، زبان نوزاد است. مهم است که به عنوان پدر و مادر بدانید بچه‌ها هیچ‌وقت بی‌دلیل گریه نمی‌کنند. در بخش اول برخی از دلایل گریه نوزادان را بررسی کردیم. در این این جا به ادامه این موضوع می‌پردازم. با ما همراه باشید.
گریه نوزادان وقتی کسی درکشان نمی‌کند!
بهتر است بعضی مواقع بچه‌ها را درک کنید. آن‌ها گاهی بابت سر و صدای زیاد دور و اطرافشان کلافه می‌شوند. گاهی برای این‌که زیاد بغلشان می‌کنند، کلافه می‌شوند. گاهی برای این‌که زیاد بغلشان می‌کنند، عصبانی می‌شوند. بوسه‌ها دیوانه‌شان می‌کند! بنابراین بعضی وقت‌ها گریه‌های از ته دل نوزاد یعنی این‌که «لطفاً این همه محبت دیوانه‌کننده را بس کنید!» در چنین مواقعی بهتر است مادر یا پدر، نوزاد را به گوشه خلوتی ببرند و او را در آرامش برای دقایقی در آغوش بگیرند و به آرامی تکانش دهند.
گریه نوزادان وقتی احساس آرامش نمی‌کند!
اگر همه نیازهای اولیه نوزاد را بررسی کرده‌اید و بابت همه چیز مطمئن شده‌اید اما او همچنان گریه می‌کند، ممکن است مشکلی داشته باشد که این چنین آرامشش را از دست داده. دمای بدنش را کنترل کنید چون شاید تب کرده و این تب می‌تواند نشانه یک بیماری باشد. شاید یک سرماخوردگی ساده است که او را کلافه کرده است. شاید هم به توجه شما احتیاج دارد.
یادتان باشد بچه‌ها گاهی صرفاً برای جلب توجه شما اشک می‌ریزند. گاهی نیاز دارند شما آن‌ها را در آغوش بگیرید و به آن‌ها توجه کنید. پس لطفاً به اندازه کافی به آن‌ها توجه کنید حتی بعضی وقت‌ها بیش از اندازه به آن‌ها توجه کنید.
به عبارتی دیگر، گریه نوزادان می‌تواند علت‌های گوناگونی داشته باشد. از جمله:
- نوزادان از گریه به عنوان ابزار بقا استفاده می‌کنند. گریه کودکان یک وسیله ارتباطی با مادر بوده و از طریق آن طلب کمک می‌کنند. علل اصلی گریه نوزادان در این موارد: گرسنگی، پوشک خیس و کثیف و یا نامناسب، نیاز به نوازش و بغل کردن، دل پیچه، سرما و گرمای شدید، کسالت و بی حوصلگی، استرس، محیط شلوغ، درد و جلب توجه است.
- علل گریه در افراد بزرگ‌سال عمدتاً شامل غم و اندوه (49 درصد)، شادی و خوشی (21 درصد)، خشم (10 درصد)، همدردی (7 درصد)، اضطراب (5 درصد) و ترس (4 درصد) است.
- انسان‌ها برای تحت تأثیر قرار دادن دیگران و برانگیختن احساسات و ترحم آن‌ها نیز متوسل به گریه می‌شوند.
فواید گریه کردن:
- هنگامی که دچار استرس هیجانی می‌شویم، مغز و بدن ما شروع به تولید ترکیبات شیمیایی و هورمون‌های خاصی می‌کند. گریه کردن کمک می‌کند تا این ترکیبات شیمیایی زائد که نیازی به آن‌ها نیست از بدن حذف گردند.
- اشک‌های احساسی در واقع مواد سمی‌ای را که در پی استرس هیجانی در خون تجمع می‌یابند را از بدن دفع می‌کند.
- اشک‌های احساسی سطح منگنز بدن را کاهش می‌دهند. این ماده معدنی بر روی خلق و خو تأثیر مستقیم می‌گذارد. غلظت منگنز اشک احساسی 30 برابر بیشتر از منگنز موجود در خون است.
- گریه مانند ادرار و تعریق باعث حذف مواد سمی و محصولات زائد بدن می‌شود.
- گریه یک مکانیسم رایگان، طبیعی و قدرتمند برای کنار آمدن با درد، استرس و اندوه است.
- هورمون‌هایی که پس از استرس در بدن انباشته می‌شوند به حد سطح سمی رسیده و باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن و دیگر فرآیندهای بیولوژیکی می‌شوند. اشک‌های احساسی به عنوان دریچه اطمینان برای قلب عمل می‌کنند.
- ترکیباتی که حین استرس در بدن تجمع می‌یابد، با اشک خارج می‌شوند. همین امر باعث کاهش استرس می‌شود. این مواد شامل آندورفین (در کنترل درد مؤثر است)، پرولاکتین (در تنظیم تولید شیر نقش دارد)، و آدرنوکورتیکوتروپین (یک نشانگر مهم استرس است)، است. سرکوب گریه و اشک باعث افزایش استرس می‌گردد.
- نه تنها گریه باعث ارتقای سطح سلامتی فرد می‌شود، بلکه در افزایش حس تعلق در گروه نیز تأثیر گذار بوده و موجب افزایش حضور و دخالت دیگران در تأمین رفاه فرد می‌شود. اشک ریختن یک روش مؤثر در ایجاد ارتباط بوده و در برانگیختن حس همدردی و دلسوزی سریع‌تر ازهر ابزار دیگری عمل می‌کند. گریه به طور مؤثری بازگو کننده آن است که شما در مورد یک دل نگرانی خاص، صادق و بی ریا بوده و در کنار آمدن با آن مشکل مضطرب هستید.
- گریه عملی طبیعی، سالم و شفابخش است.
- گریه در کاهش و جلوگیری از بیماری‌های مرتبط با استرس مؤثر است.
- خنده و گریه دو ابزار کارآمد در کاهش استرس و رهایی از احساسات منفی هستند.
- هنگامی که گریه سرکوب می‌شود، هیجانات رها نمی‌شوند و خصایص شخصیتی مخرب همچون پرخاشگری بروز می‌کنند.
- به باور دانشمندان سرکوب و امتناع از گریه، کار معقولی نیست. اما برخی افراد که پس از مورد انتقاد قرار گرفتن، مشاجره با دوستان، مواجهه با ناکامی‌های کوچک فوراً شروع به گریستن می‌کنند، باید به روانشناس مراجعه کنند، چرا که معمولاً علت اصلی این نوع گریه‌ها اعتماد به نفس پایین و یا مشکلات روانی مزمن در فرد بوده و بایستی تحت درمان قرار گیرد.
- انسان‌ها پس از گریه کردن، از لحاظ جسمی و روانی احساس بهتری پیدا می‌کنند و در واقع سبک و خالی می‌شوند.
- گریه یک ابزار برقراری ارتباط است، یک زبان جهانی برای درخواست کمک و حمایت اجتماعی.
- گریه به آزاد سازی آندورفین ها در جریان خون کمک می‌کند. آندورفین‌ها ترکیبات شیمیایی‌ای هستند که باعث بهبود خلق و خو و تسکین درد.
