پوست خشک معمولاً بی‌ضرر است و به‌راحتی با استفاده از کرم، لوسیون‌های رطوبت رسان برطرف می‌شود؛ اما اگر لایه اپیدرم (سطحی‌ترین لایه پوست) خارش‌دار باقی بماند و خشکی پوست با استفاده از لوسیون‌ها برطرف نشود، می‌تواند نشان‌دهنده ابتلا به مشکلات داخلی سلامت باشد که توصیه می‌شود در این زمینه با پزشک خود مشورت نمایید.

دیابت:

یکی از مشکلات شایع بیماری دیابت، مشکلات پوستی است. هنگامی‌که سطح قند خون شما بیش‌ازحد بالا می‌رود، بدن دچار کم‌آبی می‌شود. دیابت همچنین منجر به افزایش تعریق معمول و کاهش رطوبت پوست نیز می‌شود. خشکی و ترک پوست و آسیب‌پذیری آن در برابر باکتری‌ها و عفونت‌ها از عوارض شایع دیابت است. استفاده از مرطوب کننده‌ها در فصول خشک سال، استفاده از دستگاه بخور در منزل، پرهیز از حمام و دوش گرفتن با آب بسیار گرم و در نهایت مراجعه به پزشک در بیماران دیابتی که از عوارض پوستی رنج می‌برند، ضروری است.

کم‌کاری غده تیروئید:

هنگامی‌که سطح هورمون تیروئید بیش‌ازحد پایین می‌آید، علائمی مانند کاهش متابولیسم، احساس سردی، فراموشی، افسردگی و یبوست ظاهر می‌شوند. هورمون‌های تیروئید نقش مهمی در سلامت سلول‌های جدید پوست دارند. اگر کم‌کاری غده تیروئید برای مدت طولانی ادامه داشته باشد، تأثیر خاصی را روی پوست و موی فرد به‌جا می‌گذارد مانند خشک شدن، ریزش، بد رنگ شدن و از بین رفتن جلای موها. البته این عوارض بر پوست نیز قابل مشاهده‌اند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به پوسته‌پوسته شدن و خشک شدن پوست اشاره کرد. در کم‌کاری تیروئید با استفاده از داروی لووتیروکسین به‌تدریج مشکل پوسته‌پوسته شدن، زبری و خشکی پوست و همچنین ریزش مو و تنک شدن آن برطرف خواهد شد و جای نگرانی نخواهد بود. ولی در کنار درمان داخلی استفاده از رطوبت رسان و کرم‌های مغذی تأثیر به سزایی خواهد گذاشت.

بیماری کلیوی:

بسیاری از افراد مبتلا به بیماری کلیوی از وجود آن بی‌اطلاع‌اند درحالی‌که نشانه‌هایی مانند خستگی، مشکل در تمرکز یا خواب، تکرر ادرار، پف‌کردگی و … را تجربه می‌کنند. خارش و خشکی پوست نیز زمانی اتفاق می‌افتد که کلیه‌ها دیگر قادر به حفظ تعادل مواد معدنی و مواد مغذی موجود در خود را ندارند. بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه، پوست خشکی دارند که گاهی اوقات ممکن است همراه با پوسته ریزی باشد. کوچک شدن اندازه غدد عرق در این بیماران ممکن است در ایجاد این مشکل دخالت داشته باشد. گرچه مصرف مقادیر بالای داروهای مدر (ادرارآور) در این بیماری نیز، یک عامل تشدیدکننده خشکی پوست است. کرم‌های مرطوب‌کننده در افرادی که پوست خشک دارند ممکن است سبب تسکین خارش شود.

سرطان پوست:

ضخامت و خشکی پوست که در نهایت باعث خونریزی می‌شود، می‌تواند نشانه‌ای از ابتلا به سرطان سلول سنگفرشی باشد؛ یعنی دومین فرم رایج سرطان پوست. این سرطان خود را با زگیل یا زخم‌های باز نیز نشان می‌دهد. سرطان سلول سنگفرشی در اثر قرارگیری طولانی‌مدت در معرض اشعه یو وی آفتاب ایجاد می‌شود و به‌راحتی قابل‌درمان است. به‌ندرت این نوع سرطان بدشکل و کشنده است.

نظر شما چیست؟